Güzel Sözler Kısa

Hayatımdan çıkardığım her insan için şükrediyorum..

Beni artık bana ne söylendiği değil, nasıl hissettirildiği ilgilendiriyor.

Güzel yarınlar olsun ki, kötü dünleri unutalım.

Herhangi biri değilsin ki, nasıl üzülmeyeyim? Geceler var unutmaya düşman.

Sen ki papatya gibisin. Seviyor.. Sevmiyor.. Belli değil.

Beraber gülmeyi özlediğim ama affedemediğim insanlar var.

Ben mesela “sorun değil” diyerek kırılırım.

Nasıl sevdiyse öyle kalmalı insan. Değişmek mevsimlere yakışır.

Her şeyi bilen değil, kadir kıymet bilen insanlar olsun hayatınızda.

Elindeyken değer bilmeyenler, avuçları boş kalınca ağlamasın.

Değer verince değişmeyen ağır insanlar istiyorum.

Aşık olmak güzeldir ama birinin gerçekten değerini bilmesi çok başka.

Mesafeye rağmen bir kere sarılmak için aylarca bekleyen insanlar gördüm imkansızdan bahsetmeyin.

Şerefinde kalmadı, neyine içiyoruz?

Ve bir gün bana mesaj attığında her şey için çok geç olacak.

Unutmayacağım. Sana en çok ihtiyacım olduğu anda beni görmezden gelişini.

Umut bitti, limanı değil gezegeni verin ateşe.

Sevdiğini düşünmek için, geceleri türkü söyleyen kadınları baş üstünde taşımalı adamlar.

Bir çiçek açmadığında, yetiştiği çevreyi düzeltirsin, çiçeği değil.

Kırılıyorsun, kırıldığınla kalıyorsun.

Sevmek biri için ölmek değil, her şeye rağmen yaşayabilmekmiş.

En çok kaçtığın şeye yakalanırsın.

O soğuk davranır, senin moralin bozulur.

Yol verdiklerimin arasında en güzel sen gittin.

Kapattık kardeşim çabalamıyoruz artık.

Mutlu günlerin geleceği yok. Biz gidelim.

Nasıl seviyorum seni var ya, çok güzel seviyorum..

Geceyi gündüz ettiğimiz insanlarla iki çift laf edemez olduk.

Hayat beni unutsa da, sen unutma.

Kıskançlık hapı olsun istiyorum!

Ben sandım ki; O da sever belki beni, kalbine sokar beni orada uyur kalırım.

Yaşamaya devam etmek için bir sebebim yok gibi.

Unutulmayacak kırgınlıklar biriktirdim.

Hiçbir şey hayalini kurduğumuz gibi olmadı.

Canımı öyle yaktı ki, bu şehrin en güzel yangını şüphesiz içimdedir.

Bir daha böyle güzel sevilmeyeceksin. Senin yerine, buna bile üzülüyorum.

Gülüşünden ısırasım var.

Yara, en çok iyileşirken sızlarmış.

Seni en iyi Allah biliyor. Gerisi hiç önemli değil.

Geçmez dediğin ne varsa hepsi geçer.

Birazdan ölürüz belki, her yazdığımı veda say.

Bakarsın bir günde sen benim umurumda olmazsın.

Birini tanımanın en iyi yolu; size geldiğine değil, sizden gittiğine bakın.

Sen beni, benim sana inanmışlığımla sınadın.

Sen benim yerde bulduğum gökyüzümdün.

Kusursuz değilim, olmaya da çalışmıyorum. Ve yapmacık değilim, sırf birileri beni sevsin diye değişmedim. Ben buyum, ben benim.

Ancak bizden güzelini bulurlar, güzel sevenini değil.

Bende her şeyi fazla düşünme sorunu var.

Güveniyorsun, seviyorsun; pişman ediyorlar.

Sevmezsen sevme lan. Ben kendimi severim. Canım kendim.

Pes edecek en son insanlarız, biz sadece vazgeçtik bunu anlayın.

Verilen sözler tutulur sallanmaz, seven sevdiğine kötü davranmaz.

Değer verince değişmeyen insanlara bayılıyorum.

Sanki dipsiz bir kuyunun içine düşmüşsün de sesini duyan yokmuş gibi.

Deliler gibi ağlattığınız insana muhtaç kalırsınız umarım.

Zaman alışmayı öğretir ama unutmayı asla..

Her zaman içinden geleni yap çünkü seni her şekilde yargılayacaklar.

Beni olgunlaştıran şeyler daha duygusuz birine çeviriyor.

Kimseyi kontrol edemezsiniz, sadakat içten gelir.

Hiç kimseye tahammül edememe hastalığına yakalandım..

Gidememişsin ama kalamamışsın da.

Her insanın “artık yeter” dediği bir nokta vardır. O noktadan sonra, ne hatır kalır ne de sabır.

Gel deneyelim yeniden, boş verelim geçmişi.

Eskisi gibi değiliz artık, yorulduk biraz.. Sessiziz, düşünceliyiz.. Dargınlık da var tabi bir yandan.

Mantığım, kalbimi yendi ve seni sildim.

Sonradan bilinen kıymetin ve kaybettikten sonra verilen değerin hiçbir önemi yok.

Kalbimizin kırılan yerlerinde çiçek açtıracak insanlara ihtiyacımız var.

Hissettirilmeyen sevginin zerre değeri yok.

“İyi ki varsın” dan “kendine iyi bak” a geldik.

Hatalarını yüzlerine vurmadığımız için, kendilerini kusursuz sanan insanlar var.

Ben hayırlısı der, mutlu olmasını da bilirim..

Birisiyle konuşmak için uyku düzenini bozmak.. Daha büyük fedakarlık var mıdır bilemiyorum.

Kırmaktan sevmeye vakit bulamadığınız insanların hakkını ödeyemeyeceksiniz.

Yaşamak boyunca herkes “birini” bulur, ama “birbirini” bulmak çok az insana nasip olur.

Hayatımı mahveden üç şey var duygusallık, farkındayım ve her şeyi fazla düşünmem.

Nezaketi eziklik, iyi niyeti kerizlik sanıyorlar. Herkes kalbi kadar.

Kişinin kalitesini kendisinin belirlemesi muazzam bir adalet.

İki gözümün çiçeği, ne bileyim iyiyim diyorsun ama kirpiklerin hep ıslak.

Bırakın bazı insanlarla aranızdan su sızsın. Belki de çiçekleriniz böyle yeşerecek.

Sahi, iyi mi geceler?

O kadar yıpratıldılar ki sevmekten korkar hale geldi insanlar.

Sana sarıldım, kış bitti.

Güvenilecek insanları kullandınız şimdi güven arıyorsunuz.

Bir daha bu kadar özlettirme kendini, ben canımı sokakta bulmadım.

Sen muhteşem bir detaysın ama benim artık detaylara takılacak halim kalmadı.

Boşuna üzülmeyin, o gülüyor çünkü.

Seni seviyorum ve geri kalan hiçbir şey umurumda değil.

Biz de üzülüyoruz ama profesyonel olduğumuz için belli olmuyor.

Sen benim karanlığımın aydınlığısın, sen sönersen ben yürüyemem.

Açık sözlü değilsiniz sadece boş konuşuyorsunuz.

Çaktırmadan bakmak isterken, göz göze gelinen anın tatlılığı.

İyi niyetli olmak insanı en çok yıpratan şey oluyor bazen.

Bazen birilerine güzel küsüyorum, haberleri bile olmuyor.

Sevip de, görememeye dayanabilir misin?

Kimse kimseyi kaybetmiyor. Giden başkasını, kalan kendini buluyor.

Ne kadar az bilirsen, o kadar iyi uyursun..

Umursamaz insanlar daha mutlu.

Sanırım en çok gözlerini sevdim, gülüşünden sonra, ellerinin hatırı kalmazsa.

Herkes tamam ama, seni paylaşamam.

Nasıl da soğudum ama bir zamanlar hayatımdan çıkarmaya korktuğum herkesten.

Geleceğimiz garanti olsun diye uğraşıyoruz, gideceğimiz garantiyken..

Alış buna, güvendiğin insanlar, herkesten fazla acıtırlar.

Benimle onun arasında kaldıysan onu seç. Çünkü beni gerçekten sevseydin beni seçenek yapmazdın.

Çözemediğim düğümleri kesiyorum artık kendini yıpratma dönemi bitti.

Dünyanın en ağır yüküdür, gönlü sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımak.

Küsmek ayrı kırılmak ayrı ben soğuyorum ve sonrası imkansız.

Ölmek sorun değil de hani bir gün mezarıma gelirsin de kalkıp sarılamamak koyar bana.

Sevdiği kadının üzüldüğünü gördüğünde onunla beraber üzülen adamlar ihaneti bilmez, yarı yolda bırakmaz.

Sevilmediğini biliyorsun ama yine de onla olmak istiyorsun.

Duygular albayım… Bazı ifadelere sığmıyor.

Birinin ahını alarak diğeriyle mutlu olamazsın.

Adam sevmeyi öğrendi, ama Kadın çoktan gitmişti.

Ben kaybetmem, vazgeçerim.

Tabi ki kimseye güvenmeyeceğiz o kadar kazığı boşuna mı yedik.

Adına gülümsediğim.

Vazgeçmemiz gereken insanlar var.

Sende bir şeyler var. Geçip gidemediğim aklıma takılan bir şeyler.

Konu unutamamak değil ki, böyle olmasını istememek.

“Niye ben” dediğim o kadar çok şey var ki.

Neyi seviyorsa onu sevdim..

Bütün ömrüne talibim.

Her şey bir gülümsemene bakar.

Sen, istediğim her şeysin..

Onun gülüşü başka.

Yaşayacağım ne varsa senle olsun.

Daha da sevmem artık. Hevesim kaçtı.

Uyansam da kalkmazdım yanından.

Benim gibi kim koklar seni derinden.

Seni o kadar seviyorum ki, keşke ceketimin cebine sığsan.

Bazı bekleyişler kavuşmayla bitmedi.

Hani gözlerin doluyor ama o gözyaşı oradan düşmesin diye kapatmayıp gülüyorsun ya. O duyguyu yaşatan herkesin aynısını yaşaması dileğiyle.

Eskisi gibi değiliz artık, yorulduk biraz. Sessiziz. Dargınlık da var tabi bir yandan.

Uzaktan sevmediyseniz birini, hiç sevdim demeyin.

Vazgeçemem sandığım insanlardan vazgeçtim, unutamam dediğim şeyleri unuttum, kaybetmekten koktuğum herkese kapıyı açtım. Kimse ne kalbimde, ne de sırtımda yük değil artık. Her şeye geçmiş olsun.

Bazı haklar helal edilmez. Çünkü bazı insanlar affedilmeye layık değildir.

Karşılık alamadığım sevgiyi de bıraktım artık.

Varlığı huzur veriyor, gülüşü zaten anlatılmaz.

Geçinmeye gönlü olmayan da “ben böyleyim” diyor.

Birinin sana tartışırken bile kıyamadığını görmek.. Değerli hissetmekte zirve.

Sana iyi gelecek insanların başka bir şehirde olması.

Çok sevmek yetmez mühim olan güzel sevmek.

O başkasını sever de, başkası onu sen gibi sevemez.

İyi ki üzdüler. Bir şeylerin farkına vardım, insanları tanıdım. Sonra olması gerektiği gibi davrandım. Değiştin dediler.

Başka sevgilerde teselli bulma çabanız bir insana sadık kalabilmenin gururunu asla tadamayacaksınız.

Ben sana bunu yapar mıyım diyenlerin yapmadığı şey kalmadı.

Boynundaki koku hatırına diyorum, her şey feda edilir.

Sigara içmiyorsun, derdin yok sanıyorlar.

Düşünmemeye çalışırken çıldırdığın oldu mu hiç?

Ben detaylara takılıyorum kaptan.

Sesine özlem, sana hasret.

Geceyi yaşıyoruz gün ortasında. Bilmiyorlar. Bilmeyecekler.

Ama seviyorum ulan ben seni çok seviyorum be.

Onlar sevmeyi, yan yana olmak sanıyor.

Bildiğin yerde, bilmediğin bir haldeyim.

Senin gülüşün, kanadı kırık kuşları uçurur.

”Öyle biri değil” diye başladığım cümlelerden utanıyorum.

Ne güzel şey seni sevmek, ilk gün ki gibi, hâlâ

Ben o mevzuya kaç kez küllük boşalttığımı hatırlamıyorum.

Seni kaybettikten sonra kimseyi kazanmak için uğraşmadım.

Ne sesimden anladın, ne de sessizliğimden.

Erkek istediğini elde edene kadar, Adam ise ömrünü verecek kadar..

Beni topla. çünkü gün geçtikçe zor oluyor. geç kalacaksın.

Yazdıklarımı sildiğim olmuştur. Lakin sildiklerimi yeniden hiç yazmadım.

Sandığından daha üzgünüm.

Unutursun elbet unutulduğun gibi.

Seni kimse benim gibi sevemez diyenler olacaktır. Onlara benden bahset.

Adam ölmüş, bak. Saç bunu bilmiyor, uzuyor tırnak.

Bana yüzünü dönme, gece oluyor sanıyorum.

Kalbim ki kendisine kefilim. Adınla uyandı yine bu sabah.

Sevdin sandım, içim içime sığmadı.

İnsan benle yaşlanmaz ha. Valla.

Gözlerin vardı bakmak için delirdiğim.

Belki bir gün özlersin..

Bir şeyden çok eminim; Kendimi üzdüğüm kadar, kimseyi üzmedim hayatta.

Her hata affedilir. Aşık oldum, affet beni.

Eskilerin çok güzel bir lafı vardır.. “Bir gönle girmek nasiptir. Orada kalmak ise marifettir.”

Senin için mücadele etmeyen insan, sadece gitmeni bekliyordur.

Biliyor musun? Ben sana güvenmiştim.

Yüzünü avuçlarımın arasına alabilmek.. Bilirsin, bu sıradan bir eylem değil.

Boş insanlarla içi dolu hayaller kuramazsınız.

Bir insanın sana verebileceği en güzel şey güvendir.

Herkes ilk tanıdığımız haliyle güzel.

Benim olana yaklaşmayın da, ne bok yiyorsanız yiyin.

Çok sevmeyin, az da sevmeyin sadece güzel sevin.

Yenilince değil, vazgeçince kaybedersin.

10 tane sahte dostun olacağına, bir tane gerçek dostun olsun.

Uzak kalmanın ağırlığı, içine sığmıyor ama gelmeyene gidemezsin ki.

Her zaman kendin ol, seni anlayabilene hediyesin.

Yaş ilerledikçe aşık olmanın zorlaşması.

Kadınlar çoğu zaman bazı erkekler için gerçek adamları göremezler..

Bazen gerçekleri duymak istediğimiz son şeydir.

Bana öyle bir ders verdin ki, hayal kurarken bile haddimi biliyorum.

Anlasana, dargınım ama mahkumum sana.

Kalbini değerini bilecek olana sakla.

Umursamaz tarafıma denk gelme, incinirsin.

En büyük zenginlik seni anlayan birine sahip olmaktır.

Bildiğin öylesine yaşıyorum lan.

O adam benim denizimin en güzel kıyısı.

Seni seviyorum ama bunu hiç yüz yüze konuşamayacağız.

Boynuna sarılmam gereken bir konu var.

Allah sana senin gibisini versin.

Görür görmez ruh daraltan insanlar var.

Keşke şuan seni seviyorum diye mesaj atsa.

Geç kalınmış değil de, artık gerek kalmamış gibi.

Böyle mutlusun ama değilsin gibi.

Kimsenin ağzına sıçmadık diye mi böyle oldu?

Özledim be, bildiğin canım acırcasına özledim.

Bazen o kadar kırılırsın ki, özlediğine utanırsın.

Gülümseyin, ne düşündüğünüzü bilmesinler.

Tek pişmanlığım; yanlış kişiler için yaptığım doğrular.

Bana ait olmayan, herkese aittir. Kafa yormaya gerek yok.

Hiç nefret ede ede sevdiniz mi?

Bence dünyadaki en büyük adaletsizlik kısa sözler: Senin çok istediğin bir şeyi başkasının hiç çaba sarf etmeden ulaşabiliyor olması.

Güvenmek diye bir şey var, sevmekten de öte.

Mümkün olsaydı kaybolurdum.

Yarım kalana aşk denir.

Sustuysam, Rabbime bırakmışımdır.

Adına gülümsediğim.

Velhasıl, tükendik kaptan.

Amma velakin güzel tükendik.

En çok kokusu özlenirmiş.

Sıfır beklenti, sonsuz mutluluk.

Ve o, istediğim her şey.

Vazgeçmemiz gereken insanlar var.

Bırakalım, hayal kalsın.

Psikolojimin, psikolojisi bozuk.

Hissettiklerimi hissetseydin beni anlardın.

Hayaller güzel, insanlar mal.

“O” benim olsun, dünyalar sizin.

Kırmayın, ölüm de var.

Ve ben artık kimsenin samimiyetine inanmıyorum.

Dert çok, derman sen.

Ziyan ettik duygularımızı, ziyadesiyle.

Benim kalbim onun nefes aldığı şehirde atıyor.

Ölene kadar sana sarılmak istiyorum hepsi bu.

Sana sarılınca geçmeyecek şey yok, yemin ederim yok.

Şimdi seninle uyumak, sabah gözlerimi sana açmak vardı.

Şunu unutmayın, fazla fedakarlık fazla vefasızlık getirir.

Kemiklerim dahi kırılıyor bazen, sözlerinden.

Biz büyümeyi güzel bir şey sanmıştık.

Ben kimseyi mumla aramam, isteyen ışığımdan tanır beni.

Sen bende “kusur” ben sende “huzur” aradım.

Hayat masaldır, yaşarsın roman olur, anlatırsın fıkra, sonuç hep hikâye.

Bizim çıkarsız yaşantımız, sizin menfaat terazini bozar.

Birine çamur atmadan önce, ilk önce kendi ellerinin kirleneceğini unutma.

Her şeyi bilmek iyi olmuyor bazen. Keşke öğrenmeseydim diyor insan.

Dost, gideceği yeri yokken sana gelen değil, gideceği yeri çokken seni tercih edendir.

Hayat yolunda yürürken, bazen en çok yüreğimiz yorulur.

İnsanı ayakta tutan şey, kalbinde bitmeyen inancıdır.

İnsanın canını en çokta, baktığı yerde göremediği sevdikleridir.

Ben küsmek ve bağırmak nedir bilmem, sadece eskisi gibi olmamayı tercih ederim.

Kaybetmeye korktuğun ne varsa, özgür bırak.

Aniden soğumak nefret etmekten bile güçlüdür.

Ben hayatın kendisi ile savaşıyorum, şahıslarla işim olmaz.

İyilikten anlamak için, zekâ gerekir.

Hayata devam edebilmek için, geçmişi unutmak gerekir.

Yanlış bir kalpte olmaktansa, yalnız olmayı tercih ederim.

Hayatta yaptığın seçimler kaybettiklerine değmeli.

Dünyadaki en güçlü insan, başının çaresine bakmayı öğrenmiş kadındır.

Biz ayıya dayı demeyiz, Köprüyü yıkarız.

Bazı köprüleri geçmek, bazılarını ise yıkmak gerekir.

Şu hayatta yaptığım en doğru şey, kendini vazgeçilmez sananlardan vazgeçmek oldu.

Çözemediğin düğümü keseceksin.

Gözünde küçülen insanla, büyük hesaplar yapılmaz.

Bu şehir güzelse, içinde sen olduğun içindir sevgili.

Kalemin yazdığı silinir de, kaderin yazdığı asla.

Ne kadar iyi olursanız olun, nasıl olsa ilk hatanızda yine en kötü siz olacaksınız.

En büyük cahil, aldığı diplomayı eğitim sanandır.

Bir kadın kocası tarafından çok seviliyorsa, onu kimin sevip sevmediği çokta önemli değildir aslında.

Seni kimin ağlattığı değil, kimin güldürdüğü önemlidir.

Bazı insanlar ayakkabı mağazasına benzerler, her numarası vardır.

En büyük cezaevi, cahil bir insanın kafasının içidir.

Belki de kusursuz değilsindir de, herkes seni idare etmiştir, bir de böyle düşün.

Asıl sorunun kendisi olduğu anlamayan insanlar, çareyi hep başkalarının huzurunu bozmakta bulurlar.

Her şeyi bilmenize gerek yok, haddinizi bilin yeterli.

Sevmek sevdiğine zaman ayırmaktan geçer, boşlukları doldurmaktan değil.

Çaresizlik yüreğinin uçup gitmek istediği yere, bedeninin gidememesidir.

Minicik yüreğimin, gökyüzü kadar derdi var.

İnsan en çok sevdiğine kırılır ve öfkelenir aslında.

Önce insanlara güvenmeyi, sonra ise bunu asla yapmamayı öğretir hayat sana.

Yalanlar dünyayı 3 kez dolaşırmış, daha gerçekler ayakkabısını giymeden.

Gidenler hep sanır ki, kalanlar arkasından her gün ağlıyor. Sen radyoyu kapattığında, şarkılar bitmiyor.

Hayatındaki karışıklıkları ortadan kaldırmak içi, eşyayı aldığın yere, insanları ise hak ettiği yere koymalısın.

İnsanlar güçsüz sayıldığı için ağlamazlar, çoktandır güçlü oldukları için ağlarlar.

Bu dünyadan en iyi kaçış yolu uykudur.

Yapılan haksızlıkları yarına kalır ama yanına asla kalmaz.

Fedakârlık; başkaları için yaptığın şey değil, kendin için yapmadıklarındır aslında.

Bana verdiğin akıldan sonra kalanı sana yetmezse benim için riske hiç boşuna riske girme.

Beyaz bir gülün gölgesi bile siyahken; kimseye de fazla güvenmemeli aslında.

Hayat bir yolculuksa, mutlu olmadığımız duraklarda oyalanmanın bir manası yok kanımca.

Sana olan tavrımın mimarısın.

Çok ta fazla ciddiye almamak gerek şu dünyayı, nasıl olsa sağ çıkamayacağız içinden.

İçimde, tüm gücüyle hiçbir şey olmamaya çalışan bir insan var.

Işığın kendi dibini aydınlatmazken güneş muamelesi yaptım. Sen de haklısın!

Bazı şeyler için artık bir şey yapamazsınız. Hani geç kalınmışlık değil de gerek kalınmamışlık gibi.

Cesur kararlar lazım hayatta. En cesurca karar ise sizi üzen ve hırpalayan her şeyi geride bırakmanızdır.

Bazen sizi tüm dünya değil de tek bir insan sevse yetermiş gibi gelir.

Allah seni karşıma çıkarmakla daha önce vermediği her şeyi telafi etmiş gibi bir his içimdeki.

Dağ olsa dayanamaz devrilirdi bu yükün ağırlığından. Oysa ben dimdik durdum!

Kalacaksan kal gideceksen git! Ismarlama aşklara tahammülüm yok! Ya gerçekten tut elimi ya da tamamen bırak. Yorgunum gitmelere de kalmalara da. Kendimi toparlamak için çok uğraştım ben. Bir daha aynı insan olmam.

Hayatınızın dümenini siz çevirin. Herkesin rotanız hakkında fikri olmasın. Varacağınız liman onların değil sizin hayatınız olacak. Pişmanlıklarınız bile kendinize ait olsun.

Beni her şeyin mümkün olduğu yere götür. Kaldı bu uğursuz günler üzerimde. Biraz güneş doğsun üzerime…

Mecalim kalmamıştı, olmuyordu da zaten. Sonra bir söz verdim kendime. Bundan sonra gitmek isteyenin yolunu ben çizecektim. Öyle de yaptım. Gidecek olanın yanımda yeri yok artık.

Alışmadığı bir şey kalmazmış insan. Ne alışamam dedikleri kalırmış, ne hayatta yapmam dedikleri ömründe. Nelere alışırmış meğer insan. Ne yaşanmışlıklara…

Olduğu kadar yaşa olmadığı kadar boş ver! Hayat kısa!

Bazı insanları anlamayı geçin de dinlemek bile yoruyor. Hatta görmeyi geçin varlıklarını bilmek bile yoruyor!

Sen kendine yetersin. Kendine yetecek kadar güçlüsün. Bırak giden gitsin. Ne de olsa kalan hep sensin!

Bir insanı yaptıklarınız değil de yapmadıklarınızla kaybedersiniz bazen. O yüzden geç olmadan söyleyin sevginizi içinizde tutmayın. Sonra demeyin şimdi yapın!

Ağır gelecek sözlerim vardı. Kaldıramayacağınız cümlelerim sonra. Söyleyecek acımasız bir kalbim yoktu sadece.

En çok yakamozu sevmiştim sende. Şimdi sen limanından da ayrılıyorum. Şimdi nereye çekersem çekeyim küreği biliyorum, hiçbir deniz feneri benim olamaz artık.

Bir insanın size yaralarını göstermesi, kaç kere size ihtiyaç duyduğunun ve sizin o an yanında olmadığınızın kanıtıdır.

Bazen çekip gitmek her şeyi çözecekmiş gibi gelir. Ama çekip gidemezsiniz.

Hikayenizi paylaşacak birini bulun. Sizi olduğunuz gibi seven ve kabul eden. İnsanlar sizi dinlemen, anlamadan yargılamaya bayılırlar. Gözlerinize baktığında hüznünüzü gören insanı bulun.

Mutluluğun peşinden koş ve şu kuralı unutma! Zamanı, sevgiyi ve yaşamı asla israf etme!

Hiçbir insan sebepsiz değişmez. Niye değiştin yerine önce ne yaptım da değişti sorusunu sorun kendinize.

Kızgınlık geçer oysa kırgınlık öyle değildir. Bir insanın değiştiren tek şey kırılmaktır. Değişmesini istemediğiniz insanı kırmayın.

Geceden kalma ruhlarla yaşıyoruz. O kadar kırılmış, o kadar yorulmuşuz ki; çevremize ördüğümüz duvarlardan güneş ışığı girmiyor içimize.

Hayatımın yarısını başkaları için başkalarını düşünerek yaşadım. Geriye kalan ömrümün ne kadar olduğunu dahi bilmiyorum. Kim bilir belki kırk yıl belki bir gün. Geri kalan tüm hayatım benim ve ben nasıl istiyorsam öyle yaşacağım. Bu gemi benim. Ben bu gemiden mutlu ineceğim.

Sevmek avucunda kelebek tutmaya benzer, sıksan ölür sıkmasan uçar gider.

Şimdi oturup sana şerefi anlatırdım, kaybettiği bir şeyi dinlemek koyar adama.

Bazen insanlar yağmur yağarken ters dönen şemsiye gibidir, en zor anında çaresiz bırakırlar seni.

Asıl zor olan, sayfalar dolusu kelimeler yazdığın insanın, tek kelimene bile değmemiş olmasıdır.